 |
|
Rozdziały:
1, 2, 3, 4, 5 |
|
SKARGA UKARANYCH
|
|
Rozdział 5 |
|
Opis niedoli |
|
1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie. |
|
2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom – nasze domostwa. |
|
3 Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy. |
|
4 Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy. |
|
5 Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia. |
|
6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem. |
Jr 2,18
|
7 Przodkowie nasi zgrzeszyli – ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy. |
Ez 18,2
|
8 Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki. |
|
9 Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni. |
|
10 Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu. |
|
11 Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy. |
|
12 Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych. |
|
13 Młodzieńcy młyn obracali, chwiali się chłopcy pod drewnem. |
|
14 Starsi porzucili bramę, młodzieńcy – swe pieśni. |
|
15 Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce. |
|
16 Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli. |
|
17 Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione. |
|
18 że góra Syjonu – pustkowiem, że po niej krążą szakale. |
Iz 34,13-15
|
Prośba |
|
19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki. Twój tron – poprzez pokolenia. |
Ps 102,13;
Ps 145,13;
Ps 146,10
|
20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić? |
|
21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. Dni nasze zamień na dawne! |
Jr 31,18
|
22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz? |
|