 |
|
Rozdziały:
1, 2, 3, 4, 5 |
|
SKARGA I POCIECHA
|
|
Rozdział 3 |
|
Pod ręką Bożą |
|
1 Jam człowiek, co zaznał boleści pod rózgą Jego gniewu; |
|
2 On mnie prowadził, iść kazał w ciemnościach, a nie w świetle, |
J 8,12+
|
3 przeciwko mnie jednemu cały dzień zwracał swą rękę. |
|
4 Zniszczył me ciało i skórę, połamał moje kości, |
Hi 30,30
|
5 osaczył mnie i nagromadził wokół jadu i goryczy; |
|
6 ciemność mi dał na mieszkanie, tak jak umarłym na wieki. |
|
7 Opasał mnie murem, nie wyjdę, obciążył moje kajdany. |
Hi 3,23;
Hi 19,8
|
8 Nawet gdy krzyczę i wołam, On tłumi moje błaganie; |
|
9 głazami zagrodził mi drogi, a ścieżki moje poplątał. |
|
10 On dla mnie niedźwiedziem na czatach i lwem w kryjówce; |
Hi 10,16
|
11 sprowadził mnie z drogi i zmiażdżył, porzucił mnie w nędzy; |
|
12 łuk swój napiął i uczynił ze mnie cel dla swej strzały. |
Hi 16,12-13
|
13 Sprawił, że tkwią w moich nerkach strzały Jego kołczanu; |
|
14 drwią ze mnie wszystkie narody: jam stale treścią ich pieśni, |
Pwt 28,37;
Ps 69,12n;
Jr 20,7;
Hi 30,9
|
15 On mnie nasycił goryczą, piołunem napoił. |
Jr 23,15;
Ps 69,22
|
16 Starł mi zęby na żwirze, pogrążył mnie w popiół. |
|
17 Pozbawiłeś mą duszę spokoju, zapomniałem o szczęściu. |
Jr 16,5
|
18 I rzekłem: Przepadła moc moja i ufność moja do Pana. |
Hi 17,15
|
Jeszcze jest nadzieja |
|
19 Wspomnienie udręki i nędzy – to piołun i trucizna; |
|
20 stale je wspomina, rozważa we mnie dusza. |
|
21 Biorę to sobie do serca, dlatego też ufam: |
|
22 Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła. |
Wj 34,6-7
|
23 Odnawia się ona co rano: ogromna Twa wierność. |
|
24 Działem mym Pan – mówi moja dusza, dlatego czekam na Niego. |
Ps 16,6;
Ps 73,26
|
Polegać na Bogu |
|
25 Dobry jest Pan dla ufnych, dla duszy, która Go szuka. |
|
26 Dobrze jest czekać w milczeniu ratunku od Pana. |
Iz 30,18;
Ps 40,2
|
27 Dobrze dla męża, gdy dźwiga jarzmo w swojej młodości. |
|
28 Niech siedzi samotny w milczeniu, gdy On na niego je włożył. |
Jr 15,17
|
29 Niech usta pogrąży w prochu! A może jest jeszcze nadzieja? |
|
30 Bijącemu niech nadstawi policzek, niechaj nasyci się hańbą! |
Iz 50,6;
Mt 5,39
|
31 Bo nie jest zamiarem Pana odtrącić na wieki. |
|
32 Gdyż jeśli uniży, ma litość w dobroci swej niezmiernej; |
Iz 54,8-9
|
33 niechętnie przecież poniża i uciska synów ludzkich. |
Ez 33,11
|
34 Gdy pod nogami się depcze wszystkich jeńców kraju – |
|
35 gdy prawa ludzkie się łamie w obliczu Najwyższego, |
|
36 gdy gnębi się w sądzie człowieka – czyż Pan tego nie dostrzega? |
|
37 Któż rzekł i stało się, gdy Pan tego nie nakazał? |
Rdz 1;
Ps 33,9
|
38 Czyż nie pochodzi z ust Najwyższego i niedola, i szczęście? |
Iz 45,7
|
39 Czemu się skarży człowiek żyjący? Mąż – na [karę za] grzechy? |
|
Wyznanie grzechów |
|
40 Rozważmy, oceńmy swe drogi, powróćmy do Pana; |
Iz 55,7
|
41 wraz z dłońmi wznieśmy i serca do Boga w niebiosach; |
|
42 myśmy grzesznicy – odstępcy: A Ty nie przebaczyłeś. |
|
Skarga |
|
43 Odziałeś się w gniew, by nas ścigać, zabijałeś, nie miałeś litości. |
|
44 Ukryłeś się za obłokiem, by prośba nie doszła. |
Lm 3,8
|
45 Uczyniłeś z nas śmieci, plugastwo pomiędzy ludami. |
Pwt 28,37
1Kor 4,13
|
46 Rozwarli na nas swe usta wszyscy nieprzyjaciele – |
|
47 naszym działem trwoga i pułapka, ruina i zniszczenie. |
|
48 Strumienie łez płyną mi z oczu nad zniszczeniem Córy mego ludu. |
|
49 Nie ustaje w płaczu me oko, bo nie ma ulgi, |
|
50 póki nie spojrzy i nie zobaczy Pan z niebios. |
Iz 63,15
|
51 Oko me sprawia ból mojej duszy z powodu córek mojego miasta. |
|
Prośby wysłuchane |
|
52 Łowili mnie stale jak ptaka – niesłusznie prześladujący; |
Ps 35,19;
Ps 69,5
|
53 w jamie chcieli mnie zniszczyć: rzucali na mnie kamienie; |
|
54 wody wezbrały ponad moją głowę: rzekłem: Jestem zgubiony. |
|
55 Wzywałem imienia Twego, o Panie, z przepastnej jamy, |
|
56 słyszałeś mój krzyk: Nie zatykaj uszu na moją prośbę! |
Ps 130,2
|
57 Zbliżyłeś się w dniu, gdy Cię wzywałem, rzekłeś – Nie bój się! |
|
Prośba obecna |
|
58 [Już kiedyś], Panie, obroniłeś mą sprawę, ocaliłeś mi życie; |
|
59 Panie, Ty widzisz mą krzywdę, sprawę mą rozsądź! |
|
60 Ty widzisz całą ich żądzę zemsty, wszystko, co przeciw mnie knują. |
|
61 Ty słyszysz obelgi ich, Panie, wszystko, co przeciw mnie knują; |
|
62 podstępne słowa mych wrogów, cały dzień godzą we mnie; |
|
63 popatrz – czy siedzą, czy stoją, ja jestem treścią ich pieśni. |
Lm 3,14
|
64 Oddaj im, Panie, zapłatę według uczynków ich rąk: |
Jr 51,56
|
65 Ześlij ślepotę na ich serca i na nich Twoje przekleństwo! |
|
66 Dopędź ich gniewem i wyniszcz spod niebios <Twoich>, o Panie! |
|