Rozdział 23

¹ Panie, Ojcze i Władco życia mojego, nie zdawaj mię na ich zachciankę, i nie dozwól, bym przez nie upadł.

² Któż zastosuje rózgi na moje myśli, a do serca mego – karność mądrości, by nie oszczędzić mnie w moich błędach, nie przepuść moich grzechów,

Ps 141,5

³ aby się nie mnożyły moje winy i aby moje grzechy się nie wzmagały; abym nie upadł wobec przeciwników i nie sprawił uciechy mojemu wrogowi?

⁴ Panie, Ojcze i Boże mego życia, nie dawaj mi wyniosłego oka,

Ps 131,1

⁵ a żądzę odwróć ode mnie!

⁶ Niech nie panują nade mną żądze zmysłowe i grzechy cielesne, nie wydawaj mię bezwstydnej namiętności!

Roztropność w mowie

⁷ O karności ust posłuchajcie, dzieci: kto ją zachowa, nie da się pochwycić.

⁸ Grzesznika odkryją jego własne wargi i do upadku doprowadzą szydercę i zuchwalca.

⁹ Nie przyzwyczajaj ust swoich do wypowiadania przysięgi i nie przywykaj wzywać imienia Świętego.

Mt 5,34n; Mt 23,20n; Jk 5,12

¹⁰ Jak bowiem niewolnik często brany na męki nie może być wolny od sińców, tak ten, co byle kiedy przysięga i wzywa imienia Pańskiego, nie będzie wolny od grzechu.

¹¹ Człowiek często przysięgający pomnaża bezprawia i rózga nie odejdzie od jego domu. Jeśliby wykroczył mimo woli przeciw przysiędze, to grzech jego spadnie na niego, a jeśliby ją zlekceważył, zgrzeszy podwójnie, a jeśliby krzywoprzysięgał, nie będzie mu darowane i dom jego napełni się nieszczęściem.

Mowy nieobyczajne

¹² Bywa taki sposób mówienia, który do śmierci można przyrównać, niechże się on nie znajdzie w dziedzictwie Jakuba! To wszystko dalekie jest od bogobojnych: niech się nie pogrążają w nieprawościach!

¹³ Nie przyzwyczajaj ust swoich do grubiańskiej nieczystości, gdyż są w niej grzeszne słowa.

¹⁴ Wspomnij na ojca i matkę swoją, gdy będziesz razem z możnymi, żebyś przypadkiem nie zapomniał się w ich obecności i żebyś z przyzwyczajenia jakiegoś głupstwa nie popełnił: bo wtedy wolałbyś nie być zrodzonym lub przeklinałbyś dzień swego narodzenia.

¹⁵ Człowiek przyzwyczajony do mów haniebnych nie poprawi się przez wszystkie dni swego życia.

Strzeż się nieobyczajności!

¹⁶ Dwa rodzaje ludzi mnożą grzechy, a trzeci ściąga gniew karzący:

¹⁷ namiętność gorąca, jak ogień płonący, nie zgaśnie, aż będzie zaspokojona; człowiek nieczysty wobec swego ciała, nie zazna spokoju, aż go ogień spali; rozpustnik, dla którego każdy chleb słodki, nie uspokoi się aż do śmieci.

¹⁸ Człowiek popełniając cudzołóstwo mówi do swej duszy: Któż na mnie patrzy? Wokół mnie ciemności, a mury mnie zakrywają, nikt mnie nie widzi: czego mam się lękać? Najwyższy nie będzie pamiętał moich grzechów.

¹⁹ Tylko oczy ludzkie są postrachem dla niego, a zapomina, że oczy Pana, nad słońce dziesięć tysięcy razy jaśniejsze, patrzą na wszystkie drogi człowieka i widzą zakątki najbardziej ukryte.

Prz 15,3; Prz 15,11; Prz 17,3; Prz 24,12

²⁰ Wszystkie rzeczy są Mu znane, zanim powstały, tym więc bardziej – po ich stworzeniu.

Prz 8,22n

²¹ Takiego człowieka spotka kara na ulicach miasta, tam gdzie nie będzie się spodziewał niczego – zostanie schwytany.

Prz 2,16; Prz 5,2-20; Prz 6,24-35; Prz 7,5

²² Podobnie i kobieta, która zdradziła męża i podrzuca spadkobiercę poczętego z innym:

²³ najpierw stała się nieposłuszna prawu Najwyższego, następnie przeciw mężowi swemu postąpiła niegodziwie, a po trzecie popełniła cudzołóstwo nieczystością i poczęła dzieci z mężczyzny obcego.

²⁴ Poprowadzą ją przed zgromadzenie i będzie śledztwo nad jej dziećmi.

²⁵ Dzieci jej nie zapuszczą korzeni, gałązki te pozbawione będą owocu.

²⁶ Pamięć o niej zostanie jako wzór przekleństwa, a hańba jej nie będzie wymazana.

²⁷ A następne pokolenie pozna, że nie ma nic lepszego nad bojaźń Pana i nic słodszego nad wypełnianie Jego przykazań.