![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 |
|
|
|
ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA |
|
| |
Pusty grób |
1 W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. |
|
| |
| |
4 Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. |
|
5 Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? |
|
6 Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei: |
|
7 Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie. |
|
| |
9 i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym. |
Mt 28,10; Mt 28,17; Mk 16,10-11; Mk 16,14; J 20,18; J 20,25; J 20,29 Łk 8,2-3 |
10 A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom. |
|
11 Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary. |
|
Piotr u grobu |
12 Jednakże Piotr wybrał się i pobiegł do grobu; schyliwszy się, ujrzał same tylko płótna. I wrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało. |
Uczniowie z Emaus |
13 Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. |
|
| |
15 Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. |
|
16 Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. |
|
17 On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. |
|
18 A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. |
|
19 Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; |
|
20 jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. |
|
21 A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. |
|
22 Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, |
|
23 a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. |
|
24 Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli. |
|
25 Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! |
|
26 Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? |
Mt 8,10+; Dz 3,24+; Łk 18,31+; Łk 9,22+; 1P 1,11; Łk 16,29; Łk 16,31 |
27 I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. |
|
28 Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. |
|
29 Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi. |
|
30 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. |
|
31 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. |
|
32 I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał? |
|
33 W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, |
|
34 którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. |
|
35 Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. |
|
Jezus ukazuje się Apostołom |
36 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! |
|
38 Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? |
|
39 Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. |
|
| |
41 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia? |
|
| |
Ostatnie pouczenia |
| 44 Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. |
46 i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, |
|
47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. |
|
Mt 28,19-20; Mk 16,15-16; Łk 2,38+; Dz 1,8+; Dz 1,4; Dz 2,33+ | |
49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka. |
|
Wniebowstąpienie |
50 Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. |
51 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. |
|
Zakończenie |
| 52 Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, |
53 gdzie stale przebywali w świątyni, <wielbiąc i> błogosławiąc Boga. |
|