Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24



ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA


Rozdział 24

Pusty grób

Mt 28,10+ Mt 28,1-8; Mk 16,1-8; J 20,1-2

1 W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności.

2 Kamień od grobu zastały odsunięty.

3 A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa.

4 Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach.

Łk 9,30+

5 Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?

6 Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei:

7 Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie.

Łk 9,22+

8 Wtedy przypomniały sobie Jego słowa

9 i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.

Mt 28,10; Mt 28,17; Mk 16,10-11; Mk 16,14; J 20,18; J 20,25; J 20,29 Łk 8,2-3

10 A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom.

Mt 8,10+

11 Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary.

Piotr u grobu

J 20,3-10

12 Jednakże Piotr wybrał się i pobiegł do grobu; schyliwszy się, ujrzał same tylko płótna. I wrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało.

Łk 24,24

Uczniowie z Emaus

Mk 16,12-13

13 Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.

14 Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło.

15 Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.

16 Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.

17 On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni.

18 A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało.

19 Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu;

Mt 2,23+; Mt 16,14+; Dz 7,22

20 jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali.

Łk 1,54; Łk 1,68; Łk 2,38

21 A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało.

22 Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu,

23 a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje.

Łk 24,9n

24 Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli.

25 Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!

Mk 4,13+

26 Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?

Mt 8,10+; Dz 3,24+; Łk 18,31+; Łk 9,22+; 1P 1,11; Łk 16,29; Łk 16,31

27 I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

28 Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej.

29 Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi.

30 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im.

31 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.

Łk 24,16+

32 I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?

33 W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi,

34 którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.

1Kor 15,5

35 Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Łk 24,16+

Jezus ukazuje się Apostołom

J 20,19-23

36 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam!

37 Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha.

Łk 1,12+; Łk 24,16+

38 Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?

39 Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam.

40 Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.

41 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia?

Łk 1,14+; Mt 8,10+ J 21,5

42 Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby.

J 21,9-10; J 21,13

43 Wziął i jadł wobec nich.

Ostatnie pouczenia

44 Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.

Łk 9,22+; Łk 24,25-27

45 Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma,

Mk 4,13+; Dz 2,23+

46 i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,

Dz 10,40+

47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.

Mt 3,2+

48 Wy jesteście świadkami tego.

Mt 28,19-20; Mk 16,15-16; Łk 2,38+; Dz 1,8+; Dz 1,4; Dz 2,33+

49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka.

Wniebowstąpienie

Ga 3,14; Ef 1,13; Mk 16,19; Dz 1,9;

50 Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.

Dz 1,12

51 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.

Kpł 9,22; Syr 50,20;

Zakończenie

52 Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy,

Łk 9,51+ Łk 1,14+; Łk 2,20+

53 gdzie stale przebywali w świątyni, <wielbiąc i> błogosławiąc Boga.



Powrót do góry